Gürül gürül gelen bir ağlama isteği.
Sezen Aksu istemsiz şekilde çalmaya başladı arkaplanimda:
"Kan ter içinde uykularından uyanıyorsan eger her gece.." Ve benzeri şarkılar.
Bu gece neyin huzursuzluğuna döndüm dolandım da uyuyamadım az once farkettim."Babamın"
Nereden duydum,ne oldu anlayamadım.Bugun sanırım babalar gününün yaklaştığını söyledi birisi.Babalar günü ne zaman pek bi fikrim yok.İcime atıp dolmuşum yine,bu saatte taştım.
Birden kafamda babama gönderilmeyi bekleyen uzun uzadıya bir mektup belirdi.
Önce babamla fotoğrafımı aradım eklemek icin,bulamadim.Babami da aynen bu şekilde hayatımın hiçbir anında bulamamistim iste.Baba kime denir? Zor anindayken yardım istemek icin bile uzanmıyorsan,aklına gelmiyorsa "baba" diye hitap ettiğin adam kimdir? Size biraz ondan bahsedeyim isterim ancak benimde hakim olamadığım bir konu.Su kadar söyleyebilirim ama hiçbi şeyini bilmesem bile çok iyi bi avukattır.İpten adam alır.Biraz sinirlidir,hatta birazdan biraz daha fazla sinirlidir.Cabuk parlar,kavga etmeden sonmez.Gormesem de bildiğim bu davranışına bile korkar oldum."Artik eskisi kadar genc degil,birileriyle kavga edecek,basına bir şey gelecek" diye.
Babalar genelde evlatlarını düşünürken ben hep babamı düşünmek zorunda kaldım.Sadece düşünme eylemiyle yetinse iyi,basıma dert açtığı,üst üste sorumsuzlukları da oldu.Hala var.
Hayatim boyunca hesap ettim babamı gördüğüm günlerin toplamı 10gun etmiyor.Tum saatleri ucu ucuna ekliyorum,birleştiriyorum;yok yinede etmiyor.Telefonla konuşma surelerimiz 1dakikayi geçmemiştir.Gectiyse bile kendisi ile ilgili bir problem vardır.Cunku hastalığımı söylediğim an sey dedi "geçmiş olsun.."
Neyi geçmiş olsun be adam? Nası gecmis olsun? Geçmeyecekmiş iste! Bi sorumlusu da sensin diyemedim.
Gece gece neden boyle bir hesaplaşma yapıp babama kinlendim yemin ediyorum bilmiyorum.
Yok mu sizinde ara ara yoklayan hisleriniz,problemleriniz? Bu ayni oyle bi şey.
Dunya üzerinde en az tanıdığım insan babam olmasina rağmen,tum huylarım yemek yiyisimden uyumama kadar babama benziyormuş.Annem söylüyor.
Bu durumdan da nefret ediyorum.
Beni küçükken başka çocukların babalarıyla mutlu olmalarını izlettirdigin durumlardan da nefret ediyorum baba.
Senin olmayışını bildikleri icin tanıdıklarımız benim yanımda çocuklarını seviyorlarsa bile hemen birileri onları dürterdi ve bırakırlardı iste bundan da nefret ediyorum.
Varlığınla beni yok bırakmalarından da
Maneviyatının seni seviyorum kızım diyip asla hissettirmemek oluşundan da
Hepsinden hep.
Suan akıttığım gözyaşı sebebi olmandan da.
3saniye once sanırım ufak bir kriz geçirdim,ağlayarak yazdım son cümleleri ve simdi duruldum.
Derler ya dünyaya bi daha gelsem yine seni seçerdim diye.
Ben bi daha senin kızın olmayı seçer miydim bilmiyorum baba,beni boyle bi ikilemde bırakıyor olusun kadar canimi yakan şey yok.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder