16 Şubat 2016 Salı

Bahar Tadındasınız

Geçen yıl "seçmeli" adı altında zorunlu olarak gördüğümüz Genel Ekonomi diye bir ders vardı.Orada "görünmeyen el" diye bir kavram geçiyordu.Matematikle aram zaten kötü,sayılardan nefret ediyorum,yüzde falan hesaplayamam,düz çizgi bile çizemezken grafik hiç beceremiyorum,oran orantı adı duyunca dünyam şaşıyor.Bir de hoca alandışı dersi önemsemiyoruz diye tribe girmiş,bize makro ekonomiyle karışık bir şeyler anlatmaya çalışıyor.Durum böyleydi..Ama ben o dersten bir şekilde geçtim.Aklımda kalan tek kavram "görünmez el" olmuş,şimdi sorun tanımını yapamam.Ama ona başka bir tanım buldum,aklıma böyle yerleşti,değişeceğini de sanmıyorum.Görünmez el nedir bana göre biliyor musunuz? Senin haberin yokken bile seni destekleyen,iyiliğini isteyen insanlar olması.Sen düşüyorum zannederken bile düşmeni engelleyen,ayağa kaldıranların varlığı.
Bunu bugün böyle kodlamış olmamın nedeni ise,bloguma yorum yapan takipçilerimden birisi.Adı "Eylül Ekinoksu" pek manidar.Sanırım hesabını sadece bana yorum yapmak için açtı,kim olduğunu bilmiyorum.Ancak büyük ihtimalle tanıdığım birisi."Seni destekleyen,takip eden birileri var" mesajını bana öyle güzel hissettiriyor ki,açığa vurmadan.Ben çok sıcak hissettiğim için,beni biliyordur-tanıyordur diyorum.Düşüncelerim doğru çıkmayadabilir.Bu sadece bir örnek.Blogu sizinle paylaşmama farkında olmadan vesile olan,onun yazıları ve hesabından cesaret aldığım Elvan var mesela.Desteğini hep omzumda hissettim.Buraya hepinizin ismini yazmayacağım.Gerçekten bana güç veren çok güzel insanlarsınız hepiniz.Kardeşim,dostum,arkadaşımsınız.Blogu açtığım andan beri okuyanlar,takip edenler,bana mesaj atan bir sürü kişi.Ayrı ayrı mutluluk sebebimsiniz.
Tartışsak,kırılsak dahi bırakmayanlar,gerçekten değer verenler,öylesine ortadaki:) 
Blogtan hayata akan bir konu..Siz siz olun bağıra bağıra yanınızda olduğu imajı veren herkese inanmayın.Sizi haberiniz yokken bile yücelten insanları ise sakın bırakmayın.Onlar olmasa bence "aaaah bu hayat çekilmez!" 
Bir şarkı ekleyeceğim yazının sonuna.Eski blogumda genelde her yazımın altında en az bir şarkı olurdu.Hem bu geleneği devam ettirmek gibi olmasın diye hem de çok uyuz bir insan olduğum için paylaşmadım bu blogta.Çünkü bir şarkıyı paylaşsam öteki kalıyor,bende yetinemiyorum.Şarkıyla gönderme yapmak gibi değil de kendimi anlatmak,verecek sosyal mesajımın çok olması gibi bir şey...
Bugüne,bu yazıya özel; 
Sevgiler💟


7 yorum:

  1. Çok kötü afalladım, oysa ki farkedilmek için çok erkendi! Okuyunca ben tabi şok. Evet haklısınız, yazılarınızı ilgiyle takip ediyorum. İnkarın lüzumu yok:) Yazılarınızda ki samimiyetinizle bana yazmayı hatırlatan da bizzat sizsiniz.. artık bende blogumda vakit buldukça karalıyorum. Siz böyle temiz kalpli, güler yüzlü ve cana yakın olmaya devam edin o "görünmez eller" Allahın izniyle daima yanınızda olacaktır.Ben ancak sıradan bi takipçiniz olabilirim.Son olarak da "Arapça" güzel karar:) Devamını bekliyoruz..

    YanıtlaSil
  2. Çok güzel yazmışsınız

    YanıtlaSil
  3. Çok güzel yazmışsınız

    YanıtlaSil
  4. Kim olduğunuz hakkında birkaç tahmin yürütmeye çalışmıştım ancak pek başarılı olamadım sanırım.Sizi gün geçtikçe daha fazla merak ediyorum,benimle ilgili güzel düşünceleriniz için çok ama çok teşekkür ederim:) Ayrıca Arapça umarım heves olarak kalmaz,devam ettiririm:) Bu yorumunuzla twitterdan buralara geldiğinizi öğrenmiş oldum:) Wattpaddeki yazılarınızı okudum ve kaleminiz bence benim yazılarımın toplamından bile daha kuvvetli:) Umarım sizde devam edersiniz,bende yazılarınızı bekliyor olacağım:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim o sizin kaleminizin güzelliği:), belki de twitterdan geldiğimi düşünmenizi istemişimdir?
      (Bu arada yanlış yerlere gitmeyin wordpress demek istediniz sanırım:)

      Sil
    2. Evet kafa karışıklığına bir de şaşkınlığa wattpad yazmisim.

      Sil
  5. Merhabalar, gizem çözüldü mü? :)

    YanıtlaSil